صوت | دعای عرفه با نوای حاج محمود کریمی

دعای عرفه عنوان دعایی است منسوب به حضرت حسین بن علی علیه السلام، پیشوای سوم شیعیان، که با اختلافاتی جزئی در کتاب های مختلف نقل شده، و مضمونش اعتراف به جایگاه خدا و اقرار به جایگاه انسان در هستی، و نیز حمد و سپاس برای نعمت های فراوان خداوند بر انسان، یادآوری مشکلات و تب و تاب هایی که شخص در عمر خویش از بدو آفرینش تا کنون پشت سر نهاده، و کوشش برای جلب رحمت الاهی، و طلب آرامش و عافیت از وی، همچون مهم ترین خواسته انسان است. گفته شده است که امام حسین علیه السلام این دعا را در روز عرفه و در صحرای عرفات و در کنار همراهانشان در بیرون خیمه ها خوانده اند. این دعای نسبتاً طولانی را شیعیان در عصر روز عرفه پس از نماز ظهر و عصر تا غروب می خوانند. مهم ترین برنامه زائران ایرانی در عصر روز عرفه در صحرای عرفات نیز قرائت همین دعاست که صحنه های زیبا و به یادماندنی را برای حاجیان به یادگار می گذارد.